San Francisco
San Francisco chytry lis
ukryty za rogiem zatoki
z wysuniętą łapą półwyspu.
Gdyby był tutaj sad czereśniowy
ogrodzony największym płotem z psami
zapach kwitnących drzew czereśniowych
napełniłby powietrze
i pszczoła rozpruwałaby je swoim
bzz…bzz…. Bzz…
Nie ma sadu czereśniowego, a jedynie górki,
pagórki, gęsto porośnięte drewnianymi domkami,
ulice ułożone równolegle i prostopadle
do horyzontu linii lub brzegu oceanu.
Kopuła Civic Center przypomina
ciastko z wiśnią na czubku kremu,
Modern Museum, Public Library
rzymskie łaźnie,
gmachy Symfonii i Opery
mają kształty kosmicznych gołębników.
Ani skała ani woda
ani brzęk tłuczonych fal Pacyfiku
ani piękno wiktoriańskich drewnianych domów
nawet Park Golden Gate
w którym koliber uwija się wśród kwiatów
a bezrobotny świerszcz daje bezpłatne koncerty
ani trawa śpiewająca wielkim chórem
starodawne pieśni indiańskie
nic
Nie przypomina mi zapachu
kwitnących drzew czereśniowych.
Nie martwią się tym przechodnie i turyści
(na Powell Street i Market St. lub Union Square)
oczy ich liczą dolary w locie,
nie obchodzi to pół śpiących żebraków i włóczęgów.
Pięciu Murzynów z twarzami kubistycznych figur
z obrazu Picassa
znęca się nad instrumentami perkusyjnymi
(nazw ich nie znam) śpiewają bluesa…
kochać cię baby to wypalić 50 papierosów dziennie
sam siebie nienawidzę za to, że cię kocham, baby,
kończy się październik, jadę do New Orleans, baby,
zdradzę cię tam baby, baby … o ja baby”.
Jak ja tutaj się znalazłem?
Tam za kilka tygodni drzewa czereśniowe zakwitną –
minął szybko kwiecień i maj, czerwiec się kończy,
słońce czerni czereśnie wlewając fiolet,
te co spadają na ziemie są najsłodsze i najpyszniejsze
- oto obraz kosmosu doskonały
armie mrówek słodki miękisz atakują
pozostawiając pestkę – duszę czereśni,
która następnej wiosny puści korzeń młody –
mechanizm doskonały,
żaden drucik się nie przepali,
żadnych spięć czy awarii.
Adam Lizakowski
http://alleninpoland.blogspot.ca/2012/02/adam-lizakowski-wiersze.html
